| CENTRUM ZRÓWNOWAŻONEGO ROZWOJU |
______________________________________________________________
90 – 401 Łódź ul. Legionów 2 ; tel./fax: 0 42 633 12 80
e-mail: czr1@poczta.onet.pl; www.czr.org.pl
Łódź, dn.31.12.2011r.Opinia do projektu Długookresowej Strategii Rozwoju Kraju p.n. „Polska 2030. Trzecia fala nowoczesności”
Z uwago na brak czasu właściwego do zapoznanie się z opracowaniem tak obszernym i o takiej wadze merytorycznej, opinia siłą rzeczy ma charakter ogólny.
W naszej ocenie, Długookresowa Strategia Rozwoju Kraju jest opracowaniem nieuzasadnionym logicznie, co do:- Nazwy - co to jest trzecia fala nowoczesności, od kiedy i w jaki sposób liczona?
Konstrukcji opracowania - opartej na wizji urzędniczej problemów i rozwiązań, bez ustalenia celów rzeczywistych, które powinny zostać określone w wyniku analizy i diagnozy (stanu, trendów, barier, potencjału), za taką bowiem nie można uznać opracowanie „Raport – Polska 2030”.
Kompletnego braku ingerencji w system polityczny, legislacyjny, rządowy, będący przyczyną słabości państwa
Braku systematyki, wynikającego z braku definicji obszarów problemowych i mapy problemów wymagających interwencji w postaci strategicznych działań. Według CZR, problemy wymagające interwencji to m. innymi:
a) Problemy polityczne
upartyjnienie systemu zarządzania państwem, w którym lobbystyczne interesy małej grupy (marginesu poniżej 1%) dominują nad interesem państwa i obywateli (serwilizm, korupcja, rządy służb specjalnych)
przerost administracji, stanowiący specjalnie wyhodowany najwierniejszy elektorat do poziomu ponad 64 osoby/1000M (rekord świata) t.j. dwukrotnie więcej niż w starej UE 15 (32 osoby/1000M), USA – 22, Norwegia, Szwajcaria poniżej, w Polsce w 2004r. było 42. Koszt nadmiernej administracji stanowi wartość dziury budżetowej.
uzależnienie polityków polskich od interesów UE (likwidacja przemysłu stoczniowego, cukrowniczego, itd.), Niemiec i Rosji (Nord Stream, przejęcie ok. 20% koncesji na gaz łupkowy przez Gazprom), lobby globalnego biznesu (oddanie zasobów gazu łupkowego, celowe uzależnienie Polski od globalnego systemu finansowego – MFW, korporacji finansowych, banków, etc.)
utrata podstaw rozwoju przedsiębiorczości polskiej poprzez prywatyzację majątku narodowego, przekazanie go podmiotom zagranicznym
b) Problemy społeczne
zbudowanie przez kolejne rządy po 1989r. trwałych systemowych podstaw tworzenia biedy, w tym bezrobocia, bezdomności, wykluczenia społecznego, obejmujących 1/3 społeczeństwa
dezinformacja i manipulacja informacją przez zależne lobbystycznie media publiczne
brak bezpieczeństwa bezpośredniego, socjalnego i energetycznego obywateli (ubóstwo energetyczne)
ograniczony dostęp do wiedzy, nauki, innowacji
c) Problemy ładu przestrzennego
niewykorzystywanie międzynarodowego potencjału logistycznego skrzyżowania TEN-T II i VI (Multimodalne centra logistyczne, cargo lotnicze)
dewaluacja potencjału kolejowego (m.in. brak realizacji projektu „Tiry na tory”)
brak ochrony zasobów rolnych, leśnych, przyrodniczych, mieszkalnych, zasobów geotermalnych, wód powierzchniowych i podziemnych (wydanie koncesji obszarowych na węglowodory na 1/3 terytorium Polski wykluczają ochronę tych zasobów)
d) Problemy ekonomiczne
celowe uzależnienie (poprzez nadmierne zadłużanie) finansów państwa od globalnego, korporacyjnego systemu lichwiarskiego opartego na emisji pustego pieniądza
podporządkowanie interesów Polski interesom UE i globalnemu lobby neoliberalnemu
oddanie majątku produkcyjnego za max. 10% wartości podmiotom uzależnionym od od kapitału zagranicznego, które transferują dochody uzyskane w Polsce za granice (generator biedy)
celowe pozbawienie Polski bezpieczeństwa energetycznego poprzez „prywatyzację” energetyki wraz z zasobami (za kilka % wartości)
oddanie zasobów energetycznych lobby globalnego biznesu korporacyjnego i Gazpromowi (gaz łupkowy i tzw. złoża towarzyszące węgla, rud metali, wód leczniczych, mineralnych i termalnych, solanek) – utrata majątku wielobilionowej wartości, utrata bezpieczeństwa narodowego, energetycznego, finansowego, terytorialnego z uwagi na możliwość wywłaszczania obecnych właścicieli nieruchomości przez koncesjonariusza na powierzchni 1/3 kraju
monopolizacja (obecna i planowana) rynku energii konwencjonalnej i jądrowej, gwarantująca wysoką cenę energii, zamiast dostępu do energetyki geotermalnej i OZE, alternatywnej i rozproszonej, jako źródeł energii czystej i taniej
ograniczenie możliwości rozwoju regionalnego przez obciążenia samorządów obowiązkami rządowymi bez cedowania środków
e) Problemy środowiskowe
systemowe odsuwanie samorządów, NGO i obywateli od udziału w decyzjach środowiskowych, powstających dla podmiotów nastawionych na zysk, kosztem środowiska
zadłużanie samorządów przez rząd (cedowanie dodatkowych obowiązków bez cedowania środków) ze szkodą na realizację projektów socjalnych i ochrony środowiska.
wyjęcie pieniądza z miejsca problemów środowiskowych (gmina), konsumowanego przez agendy zbierające i rozdające, zamiast pozostawienia środków w gminie
celowa blokada OZE (np. na 1 panel fotowoltaiczny trzeba uzyskać koncesję) i geotermii
W/w problemy w Strategii nie zostały zauważone lub nie zostały zdefiniowane.
Strategia ma się opierać na trzech „Filarach”
„Filar innowacji”, bez założenia w Strategii wyraźnego wzrostu środków do poziomu krajów rozwiniętych na edukację, naukę na poziomie wyższym, instytucje B+R+W, nie będzie podstawą do jakiegokolwiek rozwoju, zwłaszcza zwiększenia innowacyjności. Planowana prywatyzacja nauki wyższej nie zapewni wzrostu innowacji w obszarze ekonomicznego rozwoju państwa. Tego rodzaju komercjalizacja nauki jest jej kanalizowaniem w kierunku zawłaszczania innowacji na rzecz globalnego biznesu. Brak rozwiązań wsparcia dla innowacji w zakresie rodzimej przedsiębiorczości.
„Filar efektywności” bez koniecznych zmian w polityce i administracji nie tylko nie stworzy podstawy do pozytywnych zmian, przeciwnie, utrwali degradacyjny trend stagnacji państwa i społeczeństwa.
„Filar równoważenia terytorialnego” wiąże się z oczywistą potrzebą równania szans wsi do miast, Polski wschodniej do centralnej, co nie może być nowym impulsem rozwoju kraju.
Wszystkie „Filary”, dołączone 25 „wyzwań” i „100 projektów” stwarzają pozory uporządkowania. W istocie jest to opracowanie chaotyczne, pomijające rzeczywiste problemy i ich diagnozę, których rozwiązanie powinno być celami szczegółowymi w poszczególnych obszarach problemowych.
W systematyce rozwoju zrównoważonego i zintegrowanego są to:
Polityka i administracja (zupełnie pominięte),
Społeczeństwo,
Ekonomika (w tym gospodarka i finanse),
Ład przestrzenny,
Środowisko (traktowane w Strategii marginalnie, np. bez analizy potężnego ubytku dostępu do wód na skutek wprowadzenia technologii szczelinowania hydraulicznego dla 2000 odwiertów na terenie kraju).
Jak wynika ze Strategii i proponowanych poszczególnych rozwiązań, cały ciężar kosztów planowanych przedsięwzięć będzie jedynie przez narzucenie dodatkowych obciążeń społeczeństwu, a nie w wyniku systemowych zmian, wykorzystania kapitału materialnego (autorzy uznali, że już go nie ma lub nie będzie lub nie jest możliwy do odzyskania w czasie realizacji Strategii), potencjału lokalizacji, zdolności dodatkowego wytwarzania dóbr w wyniku pracy ludzkiej (narodowego wysiłku zbiorowego).
Wnioski:
Strategia jest dokumentem aspołecznym. Zakłada dodatkowe obciążenia dla społeczeństwa, takie jak:
ujednolicenie dla wszystkich towarów i usług, w tym dla rolnictwa stawki VAT do poziomu 19%, co spowoduje wzrost cen m.in. żywności
wprowadzenie dodatkowych podatków, w tym od majątku
likwidacja KRUS
podatek węglowy
Obciążenie społeczeństwa realizacją wydłużeniem czasu pracy w przedziale od 15 do 67 lat (czyżby do pracy miały pójść dzieci?)
brak wizji funkcjonowania systemu opieki zdrowotnej i społecznej
Strategia zakłada dodatkowe obciążenia dla przedsiębiorców i zagraża rozwojowi rodzimej przedsiębiorczości, poprzez:
wprowadzenie i utrwalenie systemu zachęt dla wejścia do Polski globalnego biznesu, ze szkodą dla biznesu rodzimego
podwyżkę stawki na ubezpieczenie rentowe i zdrowotne wraz z ich konsolidacją
utrwalenie barier administracyjnych dla tworzenia i funkcjonowania małej i średniej przedsiębiorczości
oddanie wszystkich zasobów surowcowych Polski w tym energetycznych globalnym koncernom jedynie za opłaty koncesyjne stanowiące ok. 0,1% wartości surowców
kontynuację wyprzedaży majątku narodowego tzw. „prywatyzacji” wszystkich sektorów gospodarki na rzecz biznesu globalnego
3.Strategia nie uwzględnia problemów środowiskowych, między innymi:
ochronę powietrza (stawianie na gospodarkę wysokoemisyjną, węglową, w tym odkrywki i elektrownie węgla brunatnego)
ochrony wód powierzchniowych i podziemnych w obliczu zagrożeń technologią szczelinowania hydraulicznego w co najmniej dwóch aspektach – zanieczyszczenia trwałego środowiska i obciążeń rekultywacyjnych oraz możliwości zczerpania zasobów wód pitnych podziemnych dla potrzeb szczelinowania kosztem braku wody w Polsce
ochrony gruntów rolnych i leśnych, obiektów przyrody, dziedzictwa kulturowego itd.
Przewidywane Strategią działania spowodują dalsze ubożenie społeczeństwa i wystawią je na wahania kryzysowe globalnej gospodarki kapitalistycznej, która w żadnym stopniu nie jest tożsama z zapisaną konstytucyjnie społeczną gospodarka rynkową. Obciążą fiskalnie i materialnie Polaków. Dopełniają wizję wywłaszczeń z dotychczas wypracowanego majątku przez poprzednie i obecne pokolenia, która jasno została zapisana w Koncepcji Przestrzennego Zagospodarowania Kraju, będącej opracowaniem komplementarnym do Strategii.
Strategia, która powstała bez udziału społeczeństwa i samorządów, stoi w konflikcie z zasadami samorządności, zrównoważonego rozwoju, społeczną gospodarką rynkową i i innymi zapisami wynikającymi z Konstytucji RP.
Strategia zgodnie ze wskaźnikami w kolejnych latach do roku 2030 jest Strategią stagnacji kraju, a zatem cofnięciem w rozwoju, a nie jego kreacją.
Podsumowanie
Strategia jest antyspołeczna i nie może uzyskać akceptacji społecznej.
Proponujemy dokonanie szerokiej debaty publicznej nad tym opracowaniem, przeprowadzonej we wszystkich miastach wojewódzkich, z udziałem organizacji pozarządowych, ekspertów różnych dziedzin i samorządów, w celu przygotowania dokumentu właściwego.
W obecnym dramatycznym stanie państwa, konsensus wszystkich stron: rządu, samorządu i społeczeństwa, z zachowaniem właściwych proporcji i wzajemnego poszanowania, jest niezbędny dla wypracowania kierunków realnego rozwoju Polski.
>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>>
Całkowicie podzielamy powyższa opinię. Ponadto uważamy, że strategia dobitnie wskazuje jak wrogie Narodowi Polskiemu siły decydują o jego losie.
Jest to dokument zdrady narodowej pisany pod dyktando globalnych korporacji i wrogich, obcych sił z całkowitym pominięciem szerokiej debaty społecznej oraz interesu Narodu i Państwa Polskiego.
Autorzy strategii zapewne wiedzą, że ta strategia jest nie do przyjęcia przez społeczeństwo polskie, stąd tak wielki pośpiech i krótki czas na konsultacje.
W rzeczywistości jest to raczej ” fala tsunami”, która ma zniszczyć Polskę i Polaków.Ta strategia jest “falą” nowoczesnego kolonializmu ze stopniowym odbieraniem praw tubylcom.
Forum Organizacji Pozarządowych
na Rzecz Obrony Praw i Własności Narodu
Inicjatywa Obywatelska Dorzecza Bzury i Słudwi
Stowarzyszenie Regionalne Wsi Urzecze “Łowiczanie”
Maria Bejda, Teresa Wojda
